مهندس مجتبی رجبی بهاء آبادی دانشجوی دوره دکتری این دانشکده گرایش مهندسی عمران - برنامهریزی حمل و نقل، 27 خردادماه سال ۹۸ از رساله خود تحت عنوان «مسیریابی وسیله نقلیه در سیستمهای حمل و نقل شبکه همگانی و شبکههای غیر قطعی» در محل سالن کنفرانس دکتر عباسنیا با راهنمایی دکتر افشین شریعت دفاع نمود.
چکیده این رساله به شرح زیر میباشد:
سیستمهای حملونقل شبههمگانی، نقش بسزایی را در جابجایی مسافر و کالا ایفا مینمایند. طراحی بهینه مسیر برای وسایلنقلیه شبههمگانی میتواند در کاهش هزینههای عملکردی یک سیستم شبههمگانی و افزایش مطلوبیت آن سیستم برای مشتریان موثر باشد. زمانسفر یکی از مهمترین پارامترهای دخیل در فرآیند مسیریابی وسایلنقلیه شبههمگانی است. در پژوهشهای پیشین در زمینه مسیریابی وسایلنقلیه شبههمگانی، زمانسفرها بهصورت متغیرهای قطعی یا احتمالی مستقل درنظر گرفته شدهاند. امّا، براساس پژوهشهای انجامشده، زمانسفر ماهیت غیرقطعی دارد. علاوهبراین، وجود همبستگی معنادار بین متغیرهای زمانسفر در پژوهشهای پیشین تایید شده است.
نادیدهگرفتن ماهیت غیرقطعی و همبسته متغیرهای زمانسفر ممکن است موجب خطا در برآورد دقیق هزینههای عملکردی یک سیستم شبههمگانی و بهتبع آن انتخاب مسیرهای غیربهینه شود. با توجه به نادیدهگرفته شدن ماهیت همبسته متغیرهای زمانسفر در پژوهشهای پیشین، هدف از پژوهش حاضر دخیل کردن ماهیت غیرقطعی و همبسته متغیرهای زمانسفر در فرآیند مسیریابی وسایلنقلیه شبههمگانی است.
در این مطالعه، برای نیل به هدف فوق، چارچوبی برای درنظرگرفتن ماهیت غیرقطعی و همبسته متغیرهای زمانسفر در فرآیند مسیریابی وسایلنقلیه شبههمگانی پیشنهاد میشود. بهطورخلاصه، براساس چارچوب پیشنهادی، روشهایی برای مدلسازی ماهیت غیرقطعی و همبسته متغیرهای زمانسفر ارائه میشود. همچنین، رویکردهایی برای برآورد پارامترهای عملکردی یک سیستم شبههمگانی در حالتی که زمانسفرها غیرقطعی و همبسته هستند، پیشنهاد میشود. علاوهبراین، به چگونگی مدلسازی ریاضی مسیریابی وسایلنقلیه شبههمگانی و حل مدل ریاضی نیز پرداخته میشود.
براساس نتایج این مطالعه، زمان سفر ماهیت غیر قطعی دارد که میتوان آن را با دقت مناسب با توابع توزیع احتمال ترکیبی مدلسازی کرد. همچنین، از میان توابع توزیع احتمال تکمؤلفهای، توابع توزیع احتمال لُگ-نرمال و بور بهترین برازش را بر دادههای زمانسفر دارند. علاوهبراین، طبق نتایج این پژوهش، همبستگی معناداری بین متغیرهای زمانسفر وجو دارد. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که همبستگی بین متغیرهای زمانسفر را میتوان با دقت مناسبی با روشهایی مانند توابع چندمتغیره ترکیبی، توابع کاپیولا، کاپیولای درختی و شبکههای بیزین مدلسازی کرد. لازم به ذکر است که طبق نتایج این مطالعه، نادیدهگرفتن همبستگی بین متغیرهای زمانسفر میتواند منجر به خطای قابلتوجه در برآورد قابلیت اطمینان زمانسفر راه و پارامترهای عملکردی یک سیستم شبههمگانی شود. برآورد نادست پارامترهای عملکردی یک سیستم شبههمگانی نیز در نهایت میتواند منتج به انتخاب مسیرهای غیربهینه برای وسایلنقلیه شبههمگانی شود. واژههای کلیدی: حملونقل شبههمگانی، مسیریابی، قابلیت اطمینان زمانسفر، زمانسفرهای همبسته رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: mojtaba_rajabi [AT] civileng.iust.ac.ir
نشانی مطلب در وبگاه دانشگاه علم و صنعت ایران: http://www.iust.ac.ir/find-32.17087.56819.fa.html برگشت به اصل مطلب