دفاعیه دکتری در دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر
زهره رسایی )دانشجوی دکتری دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر( چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ از رساله خود با عنوان «مدل بندی میانگین باقیمانده طول عمر تعمیم یافته و بهینهسازی نگهداری یک سیستم بر اساس وضعیت» دفاع نمود.
چکیده این رساله که به راهنمایی دکتر رحمان فرنوش و دکتر رضا احمدی انجام شده، به شرح زیر میباشد.
چکیده:
در این رساله، در کار پژوهشی اول، یک مدل مدل نگهداری و برنامهریزی بازرسی مبتنی بر فرآیند دو متغیره برای سیستم موازی دو مولفهای پیشنهاد شده است که دارای سه وضعیت میباشد: وضعیت نرمال (۰)، وضعیت رضایتبخش (۱) و وضعیت شکست (۲). با مشاهدهی وضعیت فرآیند دو متغیره، عملیات بازرسی و تعمیر و در نتیجه تغییر وضعیت اتفاق میافتد. تغییر وضعیت توسط فرآیند مارکف ناهمگن توصیف میشود. هدف این مقاله با عملکرد بهتر از راهکارهای تعمیر و نگهداری و سایر سیاستهای تعمیر و نگهداری کلاسیک، به حداقل رساندن متوسط هزینهی نگهداری در واحد زمان با استخراج فواصل بازرسی بهینه و یک آستانهی جایگزینی پیشگیرانه است.
در کار پژوهشی دوم، ساختار میانگین زمان باقیمانده تا تجدید برای سیستمی که در معرض شکست قرار دارد، با تعمیرات مینیمال تعمیم داده میشود. در مقایسه با کارهای موجود، سهم این مدل سه برابر است. این رویکرد نه تنها تغییراتی را در وضعیت شرایط عملکردی و عامل سن به حساب میآورد، بلکه میتواند خود را با تاریخچهی فرآیند تعمیرات مینیمال وفق دهد که از طریق استفاده از فرآیند آسیب
همراه با یک متغیر تکمیلی دیگر که تعداد شکستها را شمارش میکند، اجرا میشود. این رویکرد دو متغیره اجازه میدهد تا کلاس گستردهای از مدلها، از جمله مدلهای مبتنی بر سن و مدلهایی که اثر تعمیر را نادیده میگیرند، در نظر گرفته شود. یکی دیگر از ویژگیهایی که دامنه کاربرد این رویکرد را افزایش میدهد، پیشبینی شکستها و کمّی کردن برخی از شاخصهای قابلیت اطمینان است که هنگام مواجهه با مدلهایی که با زمانهای شکست همبسته مشخص میشوند یا تحت شرایط عملکردی متفاوت، توسعه یافتهاند، چالش ایجاد میکند. علاوه بر این، ساختار مدل ابداع شده که"میانگین زمان باقیمانده تا تجدید وابسته به حالت" نامیده میشود، اجرای راهکار تعمیر و نگهداری را براساس بحثهای تجدید پاداش ممکن میسازد. در این حالت یک تجدید با توجه به متغیر تکمیلی تعریف میشود. این بدان معناست که به محض اینکه تعداد شکستها به برسد، تجدید(تعمیر کامل) انجام میشود. با استفاده از استدلال قضیه تجدید پاداش و میانگین زمان باقیمانده تا تجدید وابسته به حالت بررسی شده، سهم عملی مدل با پیشنهاد یک راهکار جایگزینی پیشگیرانه مبتنی بر برای دستیابی به حداقل هزینههای تعمیر افزایش مییابد. مدل پیشنهادی و رفتار جواب بهینه با تغییر پارامترهای مدل از طریق مثال عددی نشان داده شده است.
واژگان کلیدی: فرآیند دو متغیره، فرایند مارکوف، میانگین زمان باقیمانده تا تجدید وابسته به حالت، تعمیرات مینیمال، قضیه تجدید پاداش.
|
|