دانشگاه علم و صنعت ایران- اطلاعیه‌های آموزشی
برگزاری دفاعیه دکتری آقای مهندس پژمان نمیرانیان

حذف تصاویر و رنگ‌ها  | تاریخ ارسال: 1394/3/5 | 
AWT IMAGEآقای مهندس پژمان نمیرانیان دانشجوی دوره دکتری این دانشکده گرایش مهندسی زلزله، 10 خرداد‌ماه سال 94 از رساله خود تحت عنوان «بهینه سازی جداسازهای لرزه‌ای چند قوسی تحت اثر زلزله‌های نزدیک گسل» در محل سالن کنفرانس شمارۀ 1 دانشکده مهندسی عمران با راهنمایی آقای دکتر قدرتی امیری دفاع خواهد نمود.

چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد:
از دهه 1970 میلادی، جداساز لرزه‌‌ای به عنوان راه حلی موثر در مناطق با لرزه‌‌خیزی بالا جهت حفاظت سازه‌‌ها استفاده شده است. این تکنولوژی سازه‌‌ها را از خسارات احتمالی زلزله با افزایش زمان تناوب سازه به محدوده‌‌ای فراتر از تحرکات غالب زلزله و افزایش میرایی جهت تامین شرایط اتلاف انرژی، جدا می‌سازد. یکی از مهمترین معضلات جداساز لرزه‌‌ای، جابجایی زیاد سامانه جداساز تحت اثر زلزله‌‌های نزدیک از گسل می‌‌باشد، که منجر به افزایش هزینه‌‌های خود جداگر و اتصالات مربوط به ساختمان و تاسیسات مربوطه می‌‌باشد. جداگر لرزه‌‌ای اصطکاکی سه قوسی، که جزء سیستم‌های جداساز لرزه‌ای تطبیق‌پذیر است، دارای این قابلیت است که با انتخاب مناسب ضرایب اصطکاک و مشخصات هندسی سطوح لغزش، ضمن کنترل جابجایی جداگر، نیاز لرزه‌‌ای وارد بر روسازه نیز در حد قابل قبول باشد.
در این پایان نامه با بهره‌‌گیری از این قابلیت جداگر لرزه‌‌ای اصطکاکی سه قوسی و با انجام تحلیل‌‌های سه بعدی تاریخچه زمانی غیرخطی، ابتدا رفتار 20 عدد جداگر سه قوسی با نرمی و میرایی مختلف بررسی شده و سپس با انجام تحلیل‌‌ حساسیت بهینه‌‌ترین محدوده ضریب اصطکاک و شعاع دورانی سطوح لغزش تحت اثر زلزله نزدیک از گسل تعیین شود. در نهایت با اصلاح ضریب اصطکاک سطوح لغزش از حالت ثابت به حالت متغیر با جابجایی، نوع جدیدی از جداگر اصطکاکی سه قوسی معرفی می‌‌شود.
بر اساس نتایج تحقیق می‌‌توان نتیجه گرفت که: 1- بهترین عملکرد جداگر سه قوسی تحت اثر زلزله نزدیک از گسل زمانی رخ می‌‌دهد که جداگر در گام سوم حرکتی خود باشد، 2- ضریب اصطکاک بهینه برای سطوح لغزش داخلی 0.02 تا 0.04 و برای سطوح لغزش خارجی 0.04 تا 0.18 می‌‌باشد، 3- شعاع دورانی بهینه برای سطوح لغزش داخلی 200 تا 500 میلیمتر و برای سطوح لغزش خارجی 2500 تا 4500 میلیمتر می‌‌باشد. همچنین با اصلاح نحوه تغییر ضریب اصطکاک سطوح لغزش بگونه‌‌ای که با افزایش جابجایی جداگر ضریب اصطکاک نیز تغییر کند، می‌‌توان ضمن کاهش جابجایی جداگر به میزان 20 تا 40 درصد، عملکرد جداگر در کاهش نیاز وارده بر سازه را نیز حفظ نمود.
واژه‌های کلیدی: جداساز لرزه‌‌ای، جداگر لرزه‌‌ای اصطکاکی سه قوسی، زلزله نزدیک گسل، بهینه سازی.

رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: namiranian [AT] iust.ac.ir

نشانی مطلب در وبگاه دانشگاه علم و صنعت ایران:
http://idea.iust.ac.ir/find-32.9936.40212.fa.html
برگشت به اصل مطلب