در معماری مدارس ایران، گسترهی فرم و عملکرد عرصهای است برای دستهبندی ویژگیهای فضاهای باز و نیمهباز که شباهتها و تفاوتهای آن را آشکار میسازد. این گستره، تاکنون برای یک مطالعهی مقایسهای جهت دستهبندی ویژگیهای فضاهای باز و نیمهباز در معماری مدارس ایران به کار بسته نشدهاست. هدف این پژوهش پاسخ به دو سوال است. الگوی چینش فضاهای باز و نیمهباز در مدارس تاریخی مناطق کویری و مرکزی ایران چگونه است؟ و چه عواملی بیشترین تأثیر را در ایجاد تفاوتها و شباهتها در فرم مدارس این مناطق داشتهاست؟ در این راستا از میان مدارس تاریخی پابرجای این مناطق، نه نمونه به صورت هدفمند گزینش شدند. در آخر الگوهای رایج در طراحی فضاهای باز و نیمهباز بر اساس روش تحقیق مقایسهای و به صورت تحلیلی-توصیفی بازشناسی شدند. دادههای این پژوهش، به شیوه میدانی، مطالعات کتابخانهای و اسناد میراث فرهنگی بدست آمدهاند. نتایج نشان داد در برخی شهرها همچون یزد و کاشان به علت استفاده از گودالباغچه الگوها شباهت بیشتری دارند. همچنین مسئلهی کارکرد و اضافه شدن کاربریهای جدید به مدارس، فضاهای باز به صورت متعدد ظاهر شدند. در نهایت مسئلهی کارکرد، بیشترین سهم را در ایجاد تفاوتها داشتهاست در مقابل، اقلیم و هندسه به ویژه در بخش تناسبات(نسبتهای زرین ایرانی)، در ایجاد شباهتها تأثیرگذار بودهاند