سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنفُسِهِمْ حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ (فصلت 53) امروزه، شهروندان با دستگاههای تشعشعگر امواج الکترومغناطیس زیادی در محیط اشتغال و زندگی سر و کار دارند. از جمله مهمترین این مولدهای امواج الکترومغناطیسی تلفنهای بیسیم و گوشیهای تلفن همراه (که در مجاورت بدن قرار میگیرند) و فرستندههای رادیویی و تلویزیونی یا فرستندههای شرکتهای تلفن همراه (که در نزدیکی منازل مسکونی قرار دارند)، میباشند. نصب روزافزون آنتنهای BTS توسط شرکتهای خدمات دهنده تلفن همراه و یا نصب آنتنهای رادیو تلویزیونی مختلف، نصب سیستمهای ارسال داده بیسیم از جمله Wimax ، این ضرورت را متوجه مسئولین امر مینماید که پیوسته تشعشعات منتشره این آنتنها را اندازهگیری نموده و با استانداردهای مصوب مقایسه نمایند. همچنین سازمانهائی که به نوعی با امواج تشعشعی قوی سر و کار دارند مثل صدا و سیما، مراکز رادار و شرکتهایی که سیستمهای فشار قوی دارند همچون نیروگاهها، ذوب آهن و آلومینیومسازی همگی نیازمند دقت در ایمنسازی محیط اشتغال کارگران از لحاظ میدانهای موجود میباشند. انرژی الکترومغناطیسی ناشی از تشعشعات دستگاههای رادیویی توسط بافتهای بدن قابل جذب بوده و در صورتی که مقدار آن از حدود معینی فراتر رود ممکن است موجبات وارد آمدن صدمات جدی بر بافتهای در معرض تشعشع شود. این مسأله در مورد کاربران دائمی این سیستمها بسیار حادتر است. از این رو تعیین دقیق میدانهای الکترومغناطیسی در محیط و حدود انرژی الکترومغناطیسی جذب شده مجاز در بافت زنده و روش اندازهگیری نرخ جذب ویژه (SAR) کلیه دستگاههای رادیویی ثابت و متحرک و سایر سیستمهای الکترومغناطیسی که ممکن است در مجاورت بدن انسان به کار گرفته شوند، ضرورت پیدا میکند. در این راستا مسأله بهداشت الکترومغناطیسی از اهمیت ویژهای برخوردار میشود. مسأله بهداشت الکترومغناطیسی شاخهای از دانش است که به بررسی میزان تشعشع مجاز و استانداردهای مربوط به سلامت شهروندان در محیطهای مملو از امواج الکترومغناطیسی میپردازد. تاکنون مطالعات و آزمایشهای گستردهای در این زمینه انجام شده است و تحقیقات، همچنان نیز ادامه دارد.
|