برگزاری دفاعیه دکتری مهندس مجتبی حاجیلو
| تاریخ ارسال: 1402/1/21 |
 |
مهندس مجتبی حاجیلو دانشجوی دوره دکتری این دانشکده در رشته مهندسی عمران گرایش راه و ترابری، ۲۱ فروردین ماه سال ۱۴۰۲ از رساله خود تحت عنوان «طرح مخلوط‌های آسفالتی حاوی تراشه با روش طرح اختلاط متعادل شده و بهینه‌سازی مرحله افزودن روانسازها (جوانسازها)» به‌صورت حضوری با راهنمایی دکتر حسن زیاری دفاع نمود. |
| چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد: هدف از انجام این تحقیق، طرح مخلوط‌های آسفالتی حاوی تراشه با روش طرح اختلاط متعادل شده و همچنین بهینه‌سازی مرحله افزودن جوانسازها می‌باشد. برای این منظور، سه جوانساز از سه دسته مختلف (روغن گیاهی، روغن پارافینیکی و روغن آروماتیکی) در سه محل متفاوت (تراشه، قیر و مخلوط) مورد استفاده قرار گرفته‌اند. همچنین دو درصد تراشه ۲۵ و ۵۰ به عنوان حد پایین و بالای تراشه در نظر گرفته شده است. در بخش اول تحقیق ابتدا درصد قیر بیست‌و‌یک مخلوط مختلف با روش سوپرپیو (سطح یک) تعیین شده است و محل مناسب اضافه کردن هر سه جوانساز مورد نظر تعیین شده است. در ادامه با هدف طرح اختلاط مخلوط‌ها به روش BMD با در نظر گرفتن سه درصد قیر مختلف (درصد قیر بهینه حاصله از روش سوپرپیو و ۰/۶ بالا و پایین آن) در مجموع شصت‌و‌سه مخلوط مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. پس از تعیین درصد قیر حاصله از روش BMD، این درصد قیر با درصد قیر حاصله از روش سطح یک سوپرپیو مقایسه شده است. از آزمایش‌های شیارشدگی هامبورگ، ترک‌خوردگیI-FIT و کشش غیر‌مستقیم به ترتیب برای ارزیابی عملکرد شیارشدگی، ترک‌خوردگی و حساسیت رطوبتی مخلوط‌های آسفالتی استفاده شده است. همچنین به‌منظور بهینه‌سازی چندهدفه مخلوط‌های آسفالتی در این تحقیق الگوریتم پارتو بکارگرفته شده است. خلاصه نتایج و دستاوردهای حاصله از این تحقیق عبارت است از: الف) بهترین مرحله (محل) اضافه کردن جوانساز، برای جوانسازهای مختلف متفاوت است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد بهترین محل بکارگیری روغن گیاهی، پارافینیکی و آروماتیکی مورد استفاده در این تحقیق به ترتیب اضافه کردن آن‌ها به مخلوط، قیر و تراشه می‌باشد. این جوانسازها وقتی در محل مناسب خود مورد استفاده قرار گیرند بهترین عملکرد در برابر خرابی‌های شیارشدگی، ترک‌خوردگی و حساسیت رطوبتی را دارند. با توجه به تنوع گسترده جوانسازها و داشتن خصوصیات متفاوتی از قبیل دسته‌بندی، ویسکوزیته و حساسیت حرارتی، بایستی بهترین محل بکارگیری هر جوانساز قبل از مصرف، توسط تولیدکنندگان جوانساز، یا آزمایشگاه‌های ادارات مربوطه و یا شرکت‌های پیمانکاری تعیین شود. ب) نتایج طرح اختلاط به روش BMD نشان می‌دهد که از نظر عملکردی مقدار درصد قیر حاصل از روش سطح یک سوپرپیو برای مخلوط‌های حاوی تراشه و جوانساز مناسب نیست و عملکرد مناسب مخلوط‌های آسفالتی حاوی تراشه را تضمین نمی‌کند. خصوصاً برای مخلوط‌هایی که در آن‌ها از جوانساز استفاده نمی‌شود. واژه‌های کلیدی: تراشه، سوپرپیو، روش طرح اختلاط متعادل شده (BMD) ، جوانساز، شیارشدگی، ترک‌خوردگی رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: m_hajiloo  civileng.iust.ac.ir |
دفعات مشاهده: 3394 بار |
دفعات چاپ: 294 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر