برگزاری دفاعیه دکتری مهندس سیدمصطفی محمودی

| تاریخ ارسال: 1398/4/24 |

مهندس سیدمصطفی محمودی دانشجوی دوره دکتری این دانشکده گرایش سازه، 1 مردادماه سال 98 از رساله خود تحت عنوان «تحلیل خطر احتمالاتی با رویکرد فازی» در محل سالن کنفرانس دکتر عباس‌نیا با راهنمایی دکتر محسنعلی شایانفر و دکتر محمدعلی برخورداری دفاع نمود.

چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد:
در این پژوهش تحلیل احتمالاتی خطر زمین لرزه با در نظرگیری عدم قطعیت در پارامترهای اولیه به صورت فازی مورد بررسی قرار می گیرد. در قسمت ابتدایی با توجه به اهمیت روابط کاهندگی در تحلیل خطر احتمالاتی زلزله و تاثیر چشمگیر این روابط در نتایج بیشینه شتاب زمین نهایی، یک روش نوین در جهت انتخاب رابطه کاهندگی مناسب در هر بزرگا (بزرگای زلزله) و فاصله (فاصله چشمه تا ساختگاه) به دست آمده است. یکی از روش های مورد استفاده در انتخاب رابطه کاهندگی مناسب، روش درختی می باشد. در این روش ابتدا روابط کاهندگی مناسب برای منطقه مورد بررسی انتخاب می شود و سپس با قضاوت مهندسی به هر کدام از آن روابط با توجه به انتخاب کارشناس، وزن مناسب داده شده که در نهایت جواب نهایی از مجموع نتیجه وزن دار شده هر یک از روابط حاصل می شود. لیکن این روش دارای دو ضعف بزرگ است، اول این که برای وزندهی هر یک از روابط کاهندگی انتخاب شده نیاز به نظر متخصص می باشد و در این مسیر اختلافات و اشتباهات فراوانی رخ می دهد. دوم آن که هر یک از روابط انتخاب شده در آن روش برای تمام بزرگای زلزله و همچنین تمام فواصل گسل از ساختگاه دارای یک تاثیر خواهد بود. بدان معنی که در این روش یک رابطه نسبت به رابطه دیگر از لحاظ وزنی ارجحیت می یابد اما بزرگاهای مختلف و فواصل مختلف در آن رابطه نسبت به هم دارای هیچ تفاوتی نیستند که این خود باعث نتایجی می شود که دقت پایینی خواهند داشت. از آنجا که بیشتر روابط کاهندگی با استفاده از روش های آماری و رگرسیون با روش های مختلف از داده های اولیه ورودی بدست آمده اند، لذا قدرت و دقت هر رابطه در آن بزرگا و فاصله ای است که اطلاعات ورودی آن رابطه در آنجا دارای فراوانی بیشتر است. لذا به جای استفاده از یک رابطه کاهندگی در تحلیل خطر و یا به جای استفاده از چندین رابطه با وزن های مختلف و با تاثیر یکسان در بزرگا و فواصل مختلف (روش درختی)، این روش افزایش دقت نتایج تحلیل خطر در هر بزرگا و فاصله را در بین روابط کاهندگی انتخابی اولیه بدون قضاوت مهندسی ایجاد می کند.
در قسمت دوم روش پیشنهادی در قسمت اول با استفاده از نظریه فازی توسعه می یابد و رابطه کاهندگی فازی ارایه می شود . در این قسمت به ازای هر بزرگا (بزرگای زلزله) و فاصله (فاصله چشمه تا ساختگاه) ، یک نمودار فازی با قطعیت های مختلف جایگزین یک عدد می شود و در نهایت نمودار تحلیل خطر به شکل یک رویه با قطعیت های مختلف ارایه می شود که به ازای امکان های دلخواه نمودار تحلیل خطر مورد نظر از آن استخراج می شود .
در بحث سوم از تحقیق به استقلال روش مذکور نسبت به انتخاب روابط کاهندگی اولیه پرداخته می شود. در این قسمت، 10 رابطه‌ی کاهندگی دیگر به صورت تصادفی با همان شرایط مطالعه‌ی قبلی، مورد بررسی قرار می‌گیرد. پس از انتخاب 10 رابطه کاهندگی و ارائه رابطه کاهندگی ترکیبی، با کمک روش فازی نتایج گسترده تری نیز در رابطه با تفسیر خطر لرزه ای ارایه خواهد شد . سپس نتایج حاصل از تحلیل احتمالاتی خطر زلزله در این مطالعه با مطالعات قبلی بر روی 7 رابطه کاهندگی دیگر مورد مقایسه قرار می گیرد.
واژه‌های کلیدی: تحلیل احتمالاتی خطر زمین لرزه، نظریه فازی، روابط کاهندگی، روش درختی
رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: smmahmoudi62 [AT] gmail.com

دفعات مشاهده: 3719 بار | دفعات چاپ: 446 بار | دفعات ارسال به دیگران: 0 بار | 0 نظر