برگزاری دفاعیه دکتری مهندس داریوش دریایی

چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد:

امروزه استفاده از مصالح خرده آسفالتی در پروسه بازیافت گرم آسفالت در بسیاری از کشورها مرسوم است. تعیین درصد قیر بازیافتی بهینه و همچنین درصد مصالح خرده آسفالتی مورد استفاده در مخلوطهای آسفالتی جدید یکی از مهمترین مسائل بازیافت گرم آسفالت و تهیه مخلوط آسفالتی جدید می باشد. تغییر ساختار شیمیایی و مشخصات فیزیکی قیر فرسوده موجود در مصالح خرده آسفالتی در طول زمان باعث شده تا برای استفاده مجدد این مصالح در مخلوطهای آسفالتی جدید، اصلاحاتی بر روی قیر فرسوده شامل استفاده از قیر نرم تر، مواد جوانساز و .... صورت گیرد. در این تحقیق، با استفاده از روشهای استاندارد  قیر پیر شده از مصالح خرده آسفالتی استخراج شده و به آن RAB گفته می شود. سپس قیر بازیافتی (RAB) با اصلاح کننده های مختلف ترکیب شده و ساختارشیمیایی و مشخصات فیزیکی هر ترکیب با قیر پایه ای که در هنگام ساخت اولیه مصالح خرده آسفالتی استفاده شده مقایسه گردید. در گام اول از قیر نرم تر از قیر پایه برای ترکیب با قیر بازیافتی استفاده شد. درصد های انتخابی اختلاط قیر نرم تر با قیر بازیافتی شامل 50/50، 30/70 و 20/80 درصد بود. در گام دوم، تاثیر جوانساز جدید بر روی مخلوط قیری 100 درصد بازیافتی از RAP، مخلوط قیری 50 درصد قیر پایه+ 50 درصد قیر بازیافتی از RAP و مخلوط قیری 70 درصد قیر پایه+30 درصد قیر بازیافتی از RAP بررسی شد. به عنوان اصلاح کننده سوم، قیر پیر شده با درصدهای 20، 30 و 50 درصد  با قیر اصلاح شده با پلیمر (قیر پلیمری اصلاح شده با PBR پسماند) ترکیب شد.  بعد از تعیین ساختار شیمیایی و مشخصات فیزیکی- رئولوژیکی هر کدام از این نمونه های اختلاط قیری نتایج با قیر پایه مقایسه شدند. در این تحقیق، از آزمایشهای SARA، FTIR و AFM برای ارزیابی ساختار شیمیایی مخلوطهای قیری، از آزمایشهای درجه نفوذ، نقطه نرمی و ویسکوزیته چرخشی برای تعیین مشخصات فیزیکی-رئولوژیکی مخلوطهای قیری و از آزمایشهای DSR، LAS و جاروب زمان برای تعیین پارامترهای خستگی مخلوطهای قیری استفاده شد.  پس از آن با مقایسه نتایج ساختار شیمیایی و مشخصات فیزیکی هر اختلاط قیر،  روابط بین پارامترهای شیمیایی و فیزیکی-رئولوژیکی قیر بررسی شد. نتایج نشان داد که روابط خوبی بین پارامترهای شیمیایی و فیزیکی-رئولوژیکی قیر وجود دارد. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمایشهای فوق مشخص شد که جوانساز مورد استفاده در این تحقیق می تواند ساختار شیمیایی و مقاومت خستگی مخلوطهای قیری حاوی RAB را تا 100 درصد RAB  نسبت به قیر کنترلی بهبود ببخشد.  در اولویت بعد قیر نرم و قیر پلیمری پسماند می تواند ساختار شیمیایی و مقاومت خستگی مخلوطهای قیری حاوی RAB را به ترتیب  تا 50 و 40 درصد RAB  نسبت به قیر کنترلی بهبود ببخشد.  در مقایسه با قیر پایه، از بین اصلاح کننده های مختلف، استفاده از جوانساز مورد استفاده در این تحقیق توانست تا 100 درصد RAB از نظر ساختار شیمیایی و مقاومت خستگی به عنوان اصلاح کننده بهینه انتخاب شود. بنابراین با استفاده از طرح اختلاط های مناسب مخلوطهای آسفالتی حاوی درصد های مختلف 30، 50 و 100 درصد RAP با جوانساز تهیه شد. آزمایشهای تیرچه خمشی چهار نقطه ای، کشش غیر مستقیم، مدول برجهندگی و خزش دینامیکی بر روی طرح های اختلاط مختلف انجام شد. نتایج نشان داد که مخلوط آسفالتی حاوی 100 درصد RAP با جوانساز دارای بهترین عملکرد از نظر مقاومت خستگی، مقاومت شیارشدگی و حساسیت رطوبتی در بین کلیه طرح ها می باشد.
واژه‌های کلیدی: RAB، جوانساز، قیر نرم، پلیمر ضایعاتی، خستگی، ساختار شیمیایی، مخلوط قیری
رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: D_daryaee [AT] civileng.iust.ac.ir