![]() |
مهندس محمدمهدی شهبازی دانشجوی دوره دکتری این دانشکده گرایش مهندسی مدیریت ساخت، 31 فروردینماه سال 98 از رساله خود تحت عنوان «بررسی تأثیر عوامل انسانی در عملکرد پروژههای ساخت در ایران» در محل سالن کنفرانس شماره 2 دانشکده مهندسی عمران با راهنمایی دکتر خانزادی دفاع نمود. |
چکیده این رساله به شرح زیر میباشد: بهبود عملکرد پروژهها همواره یکی از مهمترین دغدغههای مدیران پروژهها بوده است. دانشمندان زیادی توجه خود را بر روی این موضوع متمرکز و روشهایی را برای بهبود عملکرد پروژهها ارائه نمودهاند. لیکن با وجود تلاشهای بسیار، پژوهش بر روی مطالعه ریشههای رفتاری عوامل درگیر در پروژهها، به ویژه عوامل انسانی، بسیار اندک بوده است. از سوی دیگر این پژوهشها عمدتا پایه کیفی داشته و جنبههای کمی تاثیر رفتار عوامل انسانی در عملکرد پروژهها به ندرت مورد مطالعه قرار گرفته است. در این رساله روشی برای ارزیابی، پیشبینی و بهبود عملکرد پروژهها ارائه میشود که اولا ریشههای رفتاری عوامل انسانی را در نظر میگیرد، و ثانیا پایه کمی و تحلیلی دارد. شاخص رفتاری که در این تحقیق در نظر گرفته شده است، اعتبار تعهد عوامل در گیر در پروژه، و شاخص مورد استفاده برای سنجش عملکرد پروژه نیز، اعتبار زمانبندی پروژه میباشد. در واقع در روش ارائه شده، تاثیر متغیر تصادفی اعتبار تعهد عوامل بر روی متغیر تصادفی اعتبار زمانبندی پروژه سنجیده میشود و به این ترتیب میتوان احتمال اتمام پروژه در زمان از پیش تعیین شده را محاسبه نمود. در روشهای نوین مدیریت پروژه مانند روشهای ناب و چابک، اعتبار تعهد عوامل بهعنوان یکی از مهمترین فاکتورهای عملکرد پروژه عنوان شده است. لیکن با وجود اهمیت آن، کمتر تحقیقی به مطالعه آن پرداخته است. بر خلاف بسیاری از روشهای مرسوم، روش ارائه شده پایه احتمالاتی داشته و عدمقطعیتها را در قالب اعتبار تعهد عوامل در نظر میگیرد. در نهایت، روش ارائه شده بهعنوان پایهای برای محاسبه پرداختها در نظر گرفته میشود و با الگوبرداری از روشهای بازیوارسازی، یک نظام انگیزشی طراحی و ارائه شده است. روش ارائه شده، در چند پروژه مختلف پیادهسازی شده و نتایج آن مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج بهدست آمده حاکی از آن است که (۱) اعتبار تعهد عوامل، تاثیر قابلتوجهی بر روی اعتبار زمانبندی پروژهها دارد؛ (۲) با تغییر چیدمان عوامل و استفاده از افراد خوشعهد در پستهای کلیدی و فعالیتهای بحرانی، میتوان عملکرد زمانبندی پروژه را بهبود داد؛ (۳) چیدمان بهینهای وجود دارد که در آن عملکرد زمانبندی پروژه در بالاترین سطح قرار میگیرد؛ (۴) روش ارائه شده دقت قابلقبولی در ارزیابی و پیشبینی عملکرد در سه سطح عامل، فعالیت و پروژه دارد؛ و (۵) نظام انگیزشی که در این رساله ارائه شده است، عملکرد زمانبندی پروژهها را به میزان قابلتوجهی (در حدود ۱۸٪) افزایش داده است. روش فوق میتواند با روشهای نوین مدیریت پروژه مانند روشهای ناب و چابک تلفیق شود و در زمانبندی کوتاهمدت و میانمدت مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر اینها، این روش میتواند برای محاسبه میزان بافر مورد نیاز برای هر فعالیت در روش زنجیره بحرانی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین با پیادهسازی آن در قالب یک سیستم نرمافزاری، میتوان روند جمعآوری دادهها، تحلیل، پیشبینی و بازیوارسازی را کاملا مکانیزه نمود. رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: shahbazi_mm AT civileng.iust.ac.ir |