برگزاری دفاعیه دکتری آقای مهندس سعید آقاجانیان

چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد:

تعدد حسگرها در کنترل سیستم‌های مقیاس بزرگ، منجر به ترافیک انتقال اطلاعات و متعاقباً تأخیر زمانی در سیستم‌های کنترل متمرکز می‌گردد. از طرف دیگر براساس مطالعات صورت گرفته، رویکرد غیرمتمرکز به عنوان جایگزینی بر کنترل متمرکز متداول، دستیابی به پاسخ‌های کنترل شده‌ی زیربهینه را به دنبال خواهد داشت. در این رساله برای نخستین بار رؤیتگر لیونبرگر در بحث مهندسی سازه وارد شده و از تطابق عملکردی این تخمینگر با کنترل لرزه‌ای سازه، رویکردی نوین در راستای بهبود عملکرد کنترل غیرمتمرکز سازه‌ها و جبران نقیصه‌ی فوق ارائه می‌گردد. در این روش هر زیرسازه به یک رؤیتگر لیونبرگر مجهز می‌شود که تمامی مقادیر حالات سازه‌ای شامل مقادیر غیرقابل دسترس را براساس مقادیر اندازه‌گیری شده تخمین خواهد زد. پیغام مناسب محرک‌ها نیز براساس حالات تخمینی، بطور محلی محاسبه می‌گردد. در راستای ارزیابی رویکرد پیشنهادی و به تصویر کشیدن قابلیت اعمال رؤیتگر مذکور به مسائل کنترل سازه، در ابتدا بهبود کنترل غیرمتمرکز مدل قاب برشی سه طبقه و نیز کنترل نیمه-متمرکز مدل بیست طبقه با استفاده از رویکرد ارائه شده، مورد بررسی قرار می‌گیرد. نتایج مشخصاً بهبود پاسخ کنترل شده از یک‌سو، و کاهش تعداد حسگر مورد نیاز و متعاقباً کاهش هزینه‌ی سیستم کنترلی را از سوی دیگر به نمایش می‌گذارد. در ادامه نیز عملکرد رویکرد پیشنهادی در مقایسه با رویکرد مبتنی بر فیلتر کالمن به عنوان یکی از توسعه یافته ترین روش‌ها، تحت بررسی قرار گرفته، کارآیی روش در شرایط ایده‌آل، شرایط عدم قطعیت سازه‌ای، شرایط وجود اغتشاش و نیز با درنظر گرفتن تأخیر زمانی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

واژه‌های کلیدی: کنترل غیرمتمرکز، رؤیتگر لیونبرگر، فیلتر کالمن، عدم قطعیت، تخمین حالت.

رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: aghajanian_s [AT] iust.ac.ir