نام دانشجو: جاوید جوزدانی                   E_mail: javidjouzdani AT iust.ac.ir

 استاد راهنما: دکتر محمد فتحیان

اساتید مشاور: دکتر ماکویی، دکتر حیدری

 اساتید داور داخلی: دکتر جلالی، دکتر سجادی

 اساتید داور خارجی: دکتر کرامتی، دکتر نخعی

  مکان و زمان جلسه دفاع: 25/7/94 ساعت َ30: 15 سالن شهید شهبازی دانشکده مهندسی صنایع

  موضوع پایان نامه : ارائه مدلی برای بهبود شبکه های تأمین کالا با در نظر گرفتن تراکم ترافیک در شرایط عدم قطعیت 

چکیده : امروزه، به‌ویژه در کشوری همانند ایران و در شهرهای صنعتی، تصمیم‌گیرندگان در شبکه­های تولید کالا و تأمین اطلاعات در سطوح استراتژیک، تاکتیکی و عملیاتی با مسائل مختلفی چون مکان‌یابی نهاده­ها، حمل‌ونقل و مدیریت جریان در شبکه، اختصاص منابع، تعیین میزان خدمت­دهی، کنترل انبارش، برنامه­ریزی تولید و ... روبرو هستند درحالی‌که باید جنبه­های مختلفی مانند میزان تقاضا، شرایط و ظرفیت شبکه­های زیرساخت تأمین و ... را مدنظر قرار دهند. با توجه به شرایط شهرهای صنعتی ایران و ظرفیت شبکه­های تأمین کالا، افزایش روزافزون جریان در این شبکه­ها، تمرکز جمعیت در نقاط شهری و گسترش غیریکنواخت تقاضا، در نظر گرفتن تراکم ترافیک و هزینه­هایی که به جامعه و کسب‌وکار وارد می­کند قابل‌اغماض نیست. به‌ویژه، در حمل‌ونقل کالاها، نادیده ­گرفتن مسئله تراکم ترافیک در تصمیم­گیری­ها نه‌تنها باعث عملکرد غیر بهینه در شبکه­های تأمین (چه از دیدگاه صاحبان کسب‌وکار و چه از دیدگاه مشتریان) می­شود بلکه خسارات جبران‌ناپذیر زیست‌محیطی را نیز به جامعه وارد می­کند که تنها به آلودگی هوا ختم نمی­شود.

  به‌روشنی، تصمیم­گیری در هر زمینه­ای بدون داشتن داده امکان‌پذیر نیست. از طرفی دسترسی به داده­های دقیق و به‌روز همواره مقدور نیست و استفاده از ابزارهایی برای تقریب و تخمین داده­های موردنیاز ناگزیر است. بنابراین به دلایلی همچون عدم دسترسی به داده­های دقیق و به‌روز و به‌کارگیری روش‌های تقریب و تخمین، عدم قطعیت در پارامترهای مدل‌های تصمیم­گیری باید در نظر گرفته شود. چه در غیر این صورت نتایج حاصل از مدل‌های تصمیم­گیری می­تواند از بهینگی بسیار دور و حتی غیرموجه باشد. با این توصیفات در نظر گرفتن عدم قطعیت در مدل­های تصمیم­گیری، به‌ویژه در مورد کشورمان، نه یک مزیت برای این مدل‌ها که یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر در طراحی و برنامه‌ریزی شبکه­های تأمین کالاست.

  با توجه به این موارد، در این پژوهش توجه خود را بهبود شبکه­های تأمین کالا با در نظر گرفتن تراکم ترافیک در شبکه و عدم قطعیت در پارامترهای مختلف مدل معطوف نموده­ایم. این مجال فرصتی برای توجه به این مسئله از دیدگاه بهینه­سازی است و با تأکید بر عوامل تراکم ترافیک و عدم قطعیت در پارامترها از انواع فازی و احتمالی به این موضوع نگاهی دقیق دارد.