برگزاری دفاعیه دکتری آقای مهندس پرهام حیاتی

آقای مهندس پرهام حیاتی دانشجوی دوره دکتری این دانشکده گرایش مهندسی راه و ترابری، 16 مهرماه سال 93 از رساله خود تحت عنوان «ارزیابی مقاومت بتن کلی خود متراکم پدیده یخ زدن - آب شدن در روسازی توقف‌گاه هواپیما در فرودگاه» در محل سالن کنفرانس شمارۀ 1 دانشکده مهندسی عمران با راهنمایی آقای دکتر حسن زیاری دفاع خواهد نمود.

 چکیده این رساله به شرح زیر می باشد:

حمل و نقل هوایی به عنوان یکی از مدهای برتر در زمینه جابجایی مسافر، بار و نیازمندی های امنیتی مطرح است. زمان توقف بهره‌برداری جهت بهسازی و بازسازی سطوح پروازی مضمحل تاثیر بسزایی در اقتصاد خرد وکلان منطقه‌ای و فرا‌منطقه‌ای خواهد داشت که این حقیقت لزوم کاربرد روسازی‌های با کیفیت عملکردی بالا را حائز اهمیت می نماید. انواع مختلفی از روسازی ها شامل روسازی های انعطاف پذیر، صلب، ترکیبی و مخلوط های بازیافتی می تواند برای کاربرد در سطوح پروازی مورد استفاده قرار گیرد. مخلوط های آسفالتی انعطاف پذیر در شرایط تماس با سوخت، روغن هیدرولیک هواپیما و همچنین شرایط یخ زدن - آب شدن، دچار جداشدگی فیلم قیر از مصالح سنگی و در نتیجه آن بروز صدمه ناشی از ورود شیء خارجی به موتور هواپیما و اضمحلال روسازی است، می گردند. این واقعیت لزوم کاربرد روسازی های صلب در این نوع سطوح را ضروری می نماید. بتن خود تراکم به عنوان یکی از زیرمجموعه های بتن های توانمند با خصوصیات رفتارشناسی وکارپذیری متفاوت از بتن های معمولی می‌تواند جایگزین مناسبی به منظور استفاده در این سطوح به منظور ارتقاء خواص عملکردی- پایایی روسازی‌های بتنی باشد. طبق مدیریت روسازی سطوح پروازی فرودگاه ها، یکی از مهمترین شاخص‌های موثر در دوام بتن، مقاومت آن در برابر شرایط یخ زدن - آب شدن است که می‌تواند به تنهایی علت بروز 67 درصد خرابی های منشاء دوام در روسازی‌های بتنی سطوح پروازی گردد. برای بهبود مقاومت یخ زدگی، ۳ راهکار پیشنهاد می گردد: (۱)کاهش نسبت آب به مواد سیمانی (۲) استفاده از مواد جایگزین سیمان (۳) استفاده از ماده افزودنی هوازا. در این رساله، مخلوط های بتن خودتراکم مورد استفاده در روسازی های بتنی به منظور تعیین میزان کارآمدی در برابر شرایط یخ زدن- آب شدن متناسب با سه راهکار عنوان شده مورد بررسی تحت آزمایش های تعیین خواص رئولوژیکی، مکانیکی و دوام قرار گرفته اند. نتایج نشان داد عامل تعیین‌کننده در تامین دوام بتن های خود تراکم در برابر شرایط یخ زدن- آب شدن عامل ماده افزودنی هوازاست. ضمن آنکه با کاهش نسبت آب به مواد سیمانی و همچنین تغییر در میزان ماده سیمانی می توان تا حدودی این هدف را تامین کرد. کاربرد مواد جایگزین سیمان نیز متناسب با نوع پوزولان و خواص آن تاثیر متفاوتی را نشان داده اند.

واژه‌های کلیدی: بتن خودتراکم ، عمل یخ زدن-آب شدن ، خواص مکانیکی، افزودنی های معدنی، ماده افزودنی هوازا، روسازی های بتنی سطوح پروازی

 رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: hayati [AT] iust.ac.ir