برگزاری دفاعیه دکتری آقای مهندس نیما دیهیم

چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد:
تقویت ستونهای بتن‌آرمه با استفاده از ژاکت پلیمری FRP یک روش معمول جهت افزایش ظرفیت محوری، مقاومت برشی و افزایش ظرفیت شکل‌پذیری است، اما تاثیری در افزایش ظرفیت خمشی ستونها ندارد.
باتوجه به اینکه تاکنون در تقویت خمشی ستونها، تنها از الیاف پلیمری FRP بصورت قائم استفاده شده و مسائل اجرایی مهار آنها تا حدی مشکل‌ساز است، از روش نصب نزدیک سطح یاNear Surface Mounted  که به اختصار NSM نامیده میشود، استفاده گردیده است.
با توجه به آنکه در تحقیقات صورت گرفته در تقویت خمشی ستونهای بتن آرمه در روش NSM، عملکرد آرماتورهای FRP در مقدار کم درصد آرماتور طولی داخلی قابل تامل بوده و آزمایشات اندکی در تقویت خمشی ستونها با استفاده از آرماتورهای پلیمری از نوع شیشه یا Glass Fiber Reinforced Polymer که به اختصار GFRP نامیده می‌شود انجام شده است، در این پژوهش از آرماتورها و ژاکتهای پلیمری GFRP جهت بهسازی و افزایش ظرفیت خمشی ستونها استفاده گردیده‌اند.
بدین منظور دو نمونه شاهد و پنج ستون تقویت شده با آرماتورهای  GFRP در مقیاس 1:2 تحت بار محوری ثابت و بار جانبی رفت و برگشتی مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. متغیرهای آزمایشگاهی دو نسبت متفاوت آرماتورهای طولی تقویتی GFRP و سه تراز متفاوت بار محوری فشاری می‌باشند.
آزمایش‌ها افزایش قابل ملاحظه در مقاومت خمشی و شکل پذیری را نشان دادند. الگوی خسارت در تمامی نمونه‌های تقویت شده مشابه و شامل پارگی آرماتورهای طولی GFRP و رسیدن آرماتورها به حداکثر ظرفیت خود بدلیل کافی بودن طول مهاری در پای ستون می‌باشند.
همچنین در نمونه‌های شاهد، الگوی خسارت شامل تعداد رشد و گسترش ترک در محدوده مفصل پلاستیک همراه با خرد شدگی بتن فشاری و کمانش آرماتورهای طولی فولادی می‌باشند.
مشارکت تغییرمکان ناشی از لغزش آرماتورهای فولادی طولی منبع اصلی تغییر مکان جانبی در همه نمونه‌ها می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: آرماتورهای GFRP، الیاف GFRP، نصب نزدیک سطح یا Near Surface Mounted، بارگذاری سیکلیک، تقویت خمشی، مدل المان فیبری. 
رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: Nima_dayhim [AT] yahoo.com