![]() | آقای مهندس احمد شرافتی، دانشجوی دوره دکتری این دانشکده گرایش مهندسی آب، 5 اسفندماه سال 91 از رساله خود تحت عنوان «تحلیل اعتمادپذیری ارتفاع سد با درنظر گرفتن عدم قطعیتهای هیدرولوژیکی و هیدرولیکی» در محل سالن کنفرانس شمارۀ 1 دانشکده مهندسی عمران با راهنمایی آقای دکتر ذهبیون دفاع خواهد نمود. |
چکیده این رساله به شرح زیر میباشد: هدف از انجام این تحقیق تحلیل اعتماپذیری ارتفاع سد بر مبنای محاسبه ریسک روگذری با در نظر گرفتن عدم قطعیتهای هیدرولوژیکی و هیدرولیکی است. جهت تحلیل ریسک روگذری سد و تحلیل عدم قطعیت و تولید تصادفی کلیه اجزا مرتبط با ریسک روگذری سد، از روش مونت کارلواستفاده شده است. سعی گردیده است، کلیه عوامل موثر در ایجاد تراز سیلاب در مخزن سد شناسایی شده وعدم قطعیت آنها لحاظ شود. در اولین مرحله، بارش به عنوان عامل اصلی و مولد سیلاب بررسی شده است. جهت تحلیل عدم قطعیت بارش و لحاظ کردن عدم قطعیتهای متغیرهای تاثیر گذار بر آن، یک مدل تولید تصادفی وقایع بارش، شامل مدت و الگوی بارش به نام RPG توسعه داده شد. جهت تکمیل فرآیند تولید سیلاب، مدل بارش – رواناب HEC-1 انتخاب گردید. با استفاده از تلفیق مدل RPG و HEC-1 و در نظر گرفتن عدم قطعیتهای بارش و پارامترهای مدل بارش – رواناب، نسبت به تولید سیلاب اقدام گردید. در ادامهٔ شبیهسازی مونتکارلو و تولید تصادفی سیلاب، وقایع سیلاب وارد مخزن سد مورد مطالعه (سد جامیشان) میگردد. روندیابی سیلاب با در نظر گرفتن عدم قطعیتهای آبگذری سیستم تخلیه سیلاب انجام میگیرد. پس از روندیابی سیلاب و محاسبه تراز آب در مخزن، تراز آب در مخزن (بارگذاری سیستم) با ارتفاع سد (مقاومت سیستم) مقایسه میشود. در نهایت، با استفاده از تعداد زیادی شبیهسازی، ریسک روگذری سد در گزینههای معیین تعیین گردیده است. به منظور کاهش زمان اجرای تحلیل اعتمادپذیری با استفاده از تئوری منحنی بارش آستانه و استفاده از شبیهسازی مونتکارلو شرطی، مشکل مدت طولانی تحلیل ریسک روگذری بر اساس شبیه سازی مونت کارلو برطرف گردید. به منظور تشریح نتایج تحقیق میتوان به این نکات اشاره کرد که؛ رابطه معکوسی بین مدت بارش و حداکثر شدت بارش موجود میباشد. همچنین رابطه مستقیمی بین مدت بارش و کل عمق بارش موجود میباشد. بارشهایی با عمق بارش کمتر و مدت بیشتر دارای عدم قطعیت کمتری میباشند. همچنین نتایج نشان داد که موثرترین متغیرهای تصادفی در ایجاد عدم قطعیت در حجم و پیک سیلاب به ترتیب مدت بارش و الگوی زمانی بارش و پارامترهای تلفات میباشند. پس از تعیین تعداد شبیهسازیهای لازم به منظور تحلیل ریسک روگذری سد جامیشان، متناظر با هر گزینه، ریسک شکست سد محاسبه گردید. با توجه به نتایج ارایه شده مشخص میگردد که تغییرات واحد تراز نرمال بهره برداری بر ریسک شکست نسبت به سایر متغیرها نظیر عرض سرریز و تراز تاج سد موثرتر است. بطور کلی با بررسی نتایج فوق مشخص گردید که در مقایسه دو عامل هیدرولیکی موثر بر لبرریز شدن سد جامیشان حجم کنترل سیلاب بر ریسک شکست سد تاثیر بیشتری نسبت به آبگذری سرریز دارد. همچنین پس از استخراج باند تغییرات پارامترهای مدل HEC1 توسط الگوریتم SUFI مشخص گردید در حالتی که تغییرات پارامترهای مدل بارش-رواناب با استفاده از الگوریتمهای بهینه یاب نظیر SUFI تعیین نشود، ریسک روگذری سد کم برآورد میگردد. واژههای کلیدی: ریسک، عدم قطعیت، روگذری سد، مونت کارلو رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: ASharafati [AT] iust.ac.ir |