برگزاری دفاعیه نهایی دکتری

چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد:

برای تخمین‌های با عدم قطعیت کمتر فرآیندهای هیدرولوژیک و هم‌چنین مدیریت مطلوب‌تر عرصه‌های طبیعی متاثر از این فرآیندها، گسسته‌سازی مقدماتی حوضه‌های موردمطالعه به تعدادی حوضه‌های پایه نماینده (Representative Elementary Watersheds) ضرورت دارد. از سوئی، بدلیل محدودیت‌های قابل‌توجه مدل‌های هیدرولوژیک توزیعی برای تعیین پاسخ سطوح/نواحی مختلف این حوضه‌های نماینده (REWs) به یک فرآیند هیدرولوژیک نظیر سیل‌خیزی، بکارگیری یک روش انعطاف‌پذیر تفکیک‌کننده سطوح زمینی نیز از چالش‌های جدی است. لذا تحقیق حاضر، ارائه یک روش مناسب برای شناسائی نواحی همگن‌ هیدرولوژیک با استفاده از لایه‌های اطلاعاتی و بصورت شبکه‌ای (رستری) پارامترهای موثر بر فرآیند مذکور را هدف‌گذاری نموده است. در شروع 9 پارامتر/ متغییر موثر بر تولید روانآب (سیل‌خیزی) انتخاب گردید، لیکن برای بهینه‌یابی تعداد این لایه‌های موثر، استفاده از روش تحلیل مولفه‌های اصلی (PCA) مدنظر قرار گرفت. نتایج نشان دادند، لایه‌های مدل ارتفاعی ‌رقومی (DEM)، عدد منحنی (CN) و شاخص موقعیت توپولوژیک (TPI) را می‌توان بعنوان لایه‌های حاکم درنظر گرفت. سپس برای همگن‌یابی موردنظر نیز استفاده از روش میان مرکز فازی (FCM) برای تحلیل خوشه‌ای سری داده‌های سه لایه (رستری) مذکور، مدنظر قرار گرفت. برای رعایت تناسب مقیاس‌های ، فرآیند، مدل‌سازی و داده‌های مشاهداتی و نیز کنترل ریزنواحی (Noise Area)، نیاز به بهینه‌یابی اندازه سلول مناسب در وسعت حوضه می‌باشد که این‌کار به‌کمک روش زمین‌آماری" نیم ‌تغییرنمای سطحی (Surface Semi-Variogeram) " بانجام رسید. نتایج نشان دادند اندازه بهینه سلول‌ها برابر 150 متر می‌باشد. سپس با ارائه یک روش پیشنهادی، مقدار فازیت (Fuzziness) و هم‌چنین تعداد خوشه‌ها (نواحی همگن) بهینه‌یابی و نهایتا نقشه نواحی همگن از نظر سیل‌خیزی تهیه گردید. در بخش پایانی، اعتباریابی فیزیکی این نقشه (حاصل از روش فازی- زمین‌آماری پیشنهادی) نیز به‌کمک روش جامع تلفیقی (مدل توزیعی بارش- روانآب مادکلارک و روش شاخص سیل واحد (UFR)) بانجام رسید.
رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: m_rayati [AT] iust.ac.ir