دفاعیه آقای علی رضا سبوح

در این رساله در گام نخست، نحوه مواجهه صنعت با پدیده ناپایداری (رله خروج از همگامی) مورد بررسی قرار گرفته و نقاط ضعف اساسی آن احصاء شده است. سپس، برای جبران این مشکل، راهکار پیش‌بینی ناپایداری ژنراتور با استفاده از سه روش ارائه شده است. این روش‌ها در ابتدا اثبات ریاضی و مفهومی شده‌اند و جهت راستی آزمایی در شبکه‌های متعددی (سیستم‌های قدرت استاندارد IEEE و شبکه برق ایران) نیز مورد آزمون قرار گرفته‌اند. الگوریتم‌های معرفی‌شده، مبتنی بر داده‌های محلی ژنراتور هستند و با حداقل زمان محاسبات و تأخیر انتقال اطلاعات، خروج از همگامی واحد تولیدی را به‌صورت برخط پیش‌بینی می‌نمایند. کلیه این روش‌ها بر اساس مفهوم پایداری ژنراتور سنکرون بوده و قابلیت اطمینان نسبتاً خوبی دارند. زمان پیش‌بینی روش‌ها نیز نسبتاً زودهنگام بوده و فرصت مناسبی را برای بازگرداندن ژنراتور به شبکه فراهم می‌سازد. این معیارها عبارت‌اند از:
• سطوح برابر در حوزه زمان،
• انحراف سرعت-توان شتاب‌دهنده،
• انحراف سرعت-مشتق سرعت.
سپس، از نتیجه روش پیش‌بینی و زمان باقیمانده تا وقوع ناپایداری استفاده شده تا توسط دو روش منتخب، ژنراتور به شبکه بازگردانده شود. ساختار مفهومی ترکیب بهبود پایداری گذرا با نتایج یک یا چند الگوریتم پیش‌بینی لغزش قطب، یکی دیگر از نوآوری‌های این رساله محسوب می‌شود. لازم به ذکر است تمرکز اصلی رساله بر پیش بینی ناپایداری گذرا استوار شده است.