دفاعیه دکتری در دانشکده مهندسی شیمی

مهندس کوروش شفیعی ، دانشجوی دوره دکتری مهندسی‌شیمی ، 28 مهرماه 1393 ، از رساله خود با عنوان « آب‌زدایی از سوخت دماز با استفاده از غشای زئولیتی » با راهنمایی   دکتر تورج محمدی و   دکتر شهرام قنبری پاکدهی دفاع نمودند.

چکیده

در سال‌های اخیر، سوخت دماز به عنوان سوختی سبز و جایگزین خانواده هیدرازین، توجه محققان زیادی را به خود جلب کرده است. در همین راستا، آب‌گیری از این ترکیب آلی که بخش خالص‌سازی فرآیند سنتز آن به شمار می‌رود، گلوگاه فرآیندی دستیابی به محصول خالص است.

در این تحقیق، با هدف آب‌گیری از محلول دماز از خلوص 95% به بالای 99% بوسیله سنتز طیف گسترده‌ای از غشاهای زئولیتی تلاش گردید تا با و بدون کمک افزودنی‌های شیمیایی و در بهینه‌ترین شرایط فرآیندی، نانو بلورهای زئولیتی به عنوان بذر سنتز شوند. محلول این بذر بر روی پایه‌ی سرامیکی منطبق، که شرایط سنتز آن از روش آماری تاگوچی به دست آمده است به روش غوطه‌وری نشانده شد و در نهایت غشای زئولیتی با روش رشد ثانویه و با استفاده از ژل شفاف تهیه گردید. کلیه پایه‌های سرامیکی، بذرها و غشاهای سنتز شده با استفاده از روش‌های متفاوتی مانند XRD، PSA، SEM، تراوش تبخیری، اندازه‌گیری تخلخل و تراوایی و غیره مورد ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج به دست آمده از تحقیق گویای قابلیت ساخت پایه‌ی سرامیکی متناسب با نانو بلورهای زئولیتی نوع NaA، NaX، LTT و H-SOD سنتز شده با ابعاد 50 تا 500 نانومتر بوده است. 4 نوع غشای زئولیتی متناسب با بذرهای یادشده طیف گسترده‌ای از اندازه حفرات زئولیتی از 8/2 تا 4/7 آنگستروم را به گونه‌ای پوشش داد تا بهینه‌ترین نتایج برای اندیس تراوش تبخیری حلال‌های مختلف آلی مانند متانول، اتانول، 2-پروپانول و دماز در تست ناپیوسته، از 3000 تا 8000 قابل حصول باشد. بهترین غشا به لحاظ ضریب عملکرد تراوش تبخیری LTT و بالاترین ضریب جداسازی در حدود 15000 مربوط به غشای H-SOD بوده است.

واژه‌های کلیدی:  دماز، غشای زئولیتی، نانو بلور زئولیتی، پیشرانه‌ی مایع، آب‌گیری