مهندس الهام ابوترابیان دانشجوی دوره دکتری این دانشکده، رشته مهندسی عمران گرایش زلزله، ۲۷ شهریورماه سال ۱۴۰۰ از رساله خود تحت عنوان «عملکرد لرزه‌ای پل‌های چند قابی با در نظرگیری اثر نوع خاک» به‌صورت مجازی با راهنمایی دکتر مرتضی رئیسی دهکردی دفاع نمود.
چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد:
در این رساله تاثیر توأمان مفاصل میان دهانه و درجه نامنظمی بر عملکرد لرزه‌ای پل‌های چند قابی با در نظرگیری اثرات اندرکنش خاک-سازه مورد بررسی قرار گرفته است. اگرچه مطالعات پیشین روش‌هایی به منظور کمی‌سازی سطوح نامنظمی پل‌ها ارائه نموده‌اند، لیکن نحوه تعیین توزیع نامنظمی در طول پل و همچنین تعیین منابع نامنظمی همچنان ناشناخته می‌باشد. به طور کلی اغلب مطالعات در این زمینه با این پیش فرض انجام گردیده‌اند که پل‌ها بر روی بستر صلب قرار گرفته‌اند و از بررسی عملکرد لرزه‌ای و همچنین محاسبه شاخص منظمی سیستم‌های خاک-سازه صرف نظر گردیده است. در این رساله ضمن بررسی و شناخت رفتار لرزه‌ای پل‌های چند قابی تحت تاثیر اندرکنش خاک-سازه، معیار کمی منظمی برداری مبتنی بر تابع همبستگی متغیر مکانی اصلاح شده اشکال مودی عرشه تنها و کل پل توسعه یافته است. معیار پیشنهادی به توسعه دو شاخص منظمی با عناوین شاخص منظمی موضعی (LRI) و شاخص منظمی کلی (GRI) پرداخته است. شاخص منظمی کلی مقداری اسکالر می‌باشد و بیانگر درجه منظمی کل پل می‌باشد، درحالیکه شاخص منظمی موضعی به تعیین توزیع برداری مقادیر منظمی در طول پل می‌پردازد. ازآنجاییکه ناپیوستگی ناشی از مفاصل میان دهانه در عرشه یکی از عوامل ایجاد نامنظمی می‌باشند، عملکرد شاخص پیشنهادی برای پل‌های چند قابی نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است. براساس نتایج بدست آمده این شاخص قابل بسط برای سیستم‌های خاک-سازه نیز می‌باشد. لذا رفتار لرزه‌ای پل‌های چند قابی با نامنظمی ارتفاعی در حالت با و بدون درنظرگیری تاثیر اندرکنش خاک-سازه با این پارامتر قابل تفسیر خواهد بود. با توجه به اینکه در روش‌های آیین‌نامه‌ای درجه منظمی پل‌ها در تعیین روش تحلیل نقش محوری ایفا می‌نماید و از آنجاییکه برای محاسبه این پارامتر و همچنین نسبت تغییر مکان غیر خطی به خطی برای پل‌های چند قابی و همچنین سیستم‌های خاک-سازه ابهاماتی در دستورالعمل‌های لرزه‌ای وجود دارد، محور اصلی این رساله، مطالعه تغییرات شاخص منظمی و نسبت تغییر مکان غیر خطی برای سیستم‌های خاک-سازه چند قابی تعیین گردیده است. بدین منظور، چهار کلاس از پل‌های تک و چند قابی با رفتار غیر ارتجاعی مستقر بر روی چهار نوع خاک با سرعت‌های موج برشی مختلف در نظر گرفته شده است. مقایسه شاخص منظمی پل‌های چند قابی با سیستم‌های تک قابی نظیر آشکار نمود که درجه منظمی پل‌های چند قابی عموما کمتر از پل‌های تک قابی معادل می‌باشد. به طور کلی با نرم‌تر شدن خاک، شاخص منظمی موضعی و کلی پیشنهادی برای سیستم‌های خاک-سازه افزایش می‌یابد. در نتیجه مفاصل میان دهانه، پارامتر اندرکنشی فرکانس بی بعد (a0) که نسبت سختی سازه به خاک می‌باشد و سطح منظمی از پارامترهای تاثیرگذار بر عملکرد لرزه‌ای پل‌های چند قابی می‌باشند. همچنین نتایج به‌دست آمده حاکی از آن است که در صورتی که تنها تأثیر ساختگاهی خاک در برآورد عملکرد لرزه‌ای پل‌های چند قابی در نظر گرفته شود، پاسخ سازه‌های واقع بر خاک‌های نرم وضعیتی کاملاً متفاوت با پاسخ سازه‌های واقع بر خاک‌های سخت و رسوبی دارند، لیکن در نظر گرفتن توأم اثرات اندرکنش خاک-سازه باعث کمرنگ شدن این تفاوت می‌شود. بر مبنای پاسخ‌های بدست آمده می‌توان استنباط نمود که نتایج حاصل از عملکرد و شاخص منظمی پل‌های تک قابی، جهت تخمین پارامترها و رفتار پل‌های چند قابی قابل تعمیم نمی‌باشد، لذا منظور صحت سنجی نیازهای طراحی پیشنهاد شده توسط استانداردهای طراحی، عملکرد پل‌های چند قابی می‌بایست با دقت بیشتری مورد ارزیابی قرار گیرد. واژه‌های کلیدی: ۱- پل‌های چند قابی ۲- اندرکنش خاک-سازه ۳- شاخص منظمی ۴- نسبت تغییر مکان غیر خطی ۵- تحلیل دینامیکی غیر خطی. رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق:
elham.aboutorabianalum.sharif.edu
elham.aboutorabianyahoo.com
civileng.iust.ac.ir
alum.sharif.edu
